ေရခဲတိုက္လုိ႔ ကင္ပြန္းတပ္ထားတဲ့
အခန္းတစ္ခုမွာ က်ဳပ္နဲ႔အတူ
ေဘာ္ဒါေတြ အမ်ားႀကီး အိပ္ေမာက်လို႔ ...
သူတို႔ေတြ အားလံုး
အသက္မ႐ွဳဘဲ အိပ္ေနၾကေတာ့
က်ေနာ္လည္း ႐ွဳၾကည့္တယ္
မရပါ။
သတ္မွတ္ရက္ျပည့္ေတာ့
က်ဳပ္ကို ေရခ်ဳိးၾက
တစ္ကို္ယ္စာ ပံုးထဲထည့္ၾက
ႏွင္းဆီေတြ၊ စံပယ္ေတြ
ေခါင္းက ေျခဖ်ားထိ ျပန္႔က်ဲလုိ႔
ငိုဖုိ႔လူေတြ ေစာင့္ေနၾကလို႔ထင္ရဲ႕
က်ဳပ္ကို ေခၚသြားၾကတယ္။
ငိုသံေတြနဲ႔ မြမ္းမံထားတဲ့
“စ်ာပနာပြဲ” တဲ့လား
က်င္းတစ္ခုထဲ က်ဳပ္ကိုထည့္
ေဆြမ်ဳိးေတြ ျပန္သြားၿပီ
က်ဳပ္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ
၇ ရက္ျပည့္ေတာ့
က်ဳပ္အတြက္ ကုသုိလ္ျပဳၾကၿပီ
သာဓု သာဓု သာဓု
No comments:
Post a Comment