မႈတ္ထုတ္ခံရတဲ့ သက္ျပင္းတိုင္းလည္း
အနည္ထုိင္ခ်င္ၾကေရာ့မယ္။
သန္းေခါင္ေက်ာ္ထိ
မမိႏိုင္ေသးတဲ့ အေတြးတို႔ လိုက္ဖမ္းရင္း
နဖူးေပၚ လက္တင္လိုက္
လက္ေပၚ နဖူးတင္လိုက္။
တြန္႔ေၾကသြားတဲ့ အိပ္ယာခင္းေတြေတာင္
လူးလွိမ့္လြန္းလို႔တဲ့
“တက္” တစ္ေခါက္ေခါက္
မ်က္ေစာင္း တစ္ခဲခဲ။
စိတ္ကူးနဲ႔ခ်တဲ့ ပႏၷက္ေတြလည္း
ကမာၻေျမအႏွံ႔ ထု(ဒု)တက္လုိ႔
တစ္ဖက္ေစာင္းျပန္ေတာ့
နံရံမွာ ကိန္းဂဏန္းေတြ ျပည့္ေနတယ္။
အစီးအနင္းမ်ားတဲ့ ေလာကထဲ
မနက္ျဖန္အတြက္ အုတ္ျမစ္ခ်ရင္း
ညတစ္ည၏ ခဏ ေသျခင္းထဲ
စိတ္တခ်ဳိိ႕
လြင့္ ေမ်ာ ေန တုန္း။
ေလျပည္
အစီးအနင္းမ်ားတဲ့ ေလာကထဲ
ReplyDeleteမနက္ျဖန္အတြက္ အုတ္ျမစ္ခ်ရင္း
ညတစ္ည၏ ခဏ ေသျခင္းထဲ
စိတ္တခ်ဳိိ႕
လြင့္ ေမ်ာ ေန တုန္း။
အိပ္မရတဲ့ညေတြကို ကုိယ္စားျပဳထားတဲ့ကဗ်ာ.. သေဘာက်တယ္ဗ်ာ..